-
1 przeświadcze|nie
n książk. conviction, confidence U- w pełnym przeświadczeniu, że… in the full confidence that…- mieć głębokie przeświadczenie, że… to entertain a strong conviction that…- utwierdzić kogoś w jakimś przeświadczeniu to reinforce a. bolster sb’s convictions about sth- mieć przeświadczenie o własnej nieomylności to be prone to self-righteousness- mogę z pełnym przeświadczeniem powiedzieć, że… I can say with confidence that…- miał przeświadczenie o słuszności swojego postępowania he was convinced that he was doing the right thingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeświadcze|nie
-
2 słuszność
- ci; f( uzasadnienie) legitimacyprzyznawać (przyznać perf) komuś słuszność — to admit that sb is right
* * *f.1. (= racja, prawda) rightness; mieć słuszność be right; nie mieć słuszności be wrong; przyznawać komuś słuszność admit that sb is right.2. (= sensowność) ( postępowania) advisibility; (roszczenia, rozumowania, wniosku, zarzutu) legitimacy; (argumentu, decyzji, krytyki) validity.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słuszność
-
3 słusznoś|ć
f sgt 1. (racja) rightness- mieć słuszność to be right- przyznać komuś słuszność to admit that sb is right- nie można odmówić mu słuszności you can’t deny he’s right- słuszność jest po waszej stronie you’re right2. (trafność) (oceny, wyboru, rozumowania) rightnessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słusznoś|ć
-
4 zachwi|ać
pf (zachwieję) Ⅰ vt 1. (zachybotać) to shake [budynkiem, rusztowaniem, masztem, krzesłem]- wiatr zachwiał gałęziami drzew the wind shook the branches of the trees ⇒ chwiać2. przen. (naruszyć) to upset [równowagę]; (osłabić) to shake [wiarę, przekonania]- zachwiać rynkiem to upset a. unsettle the market- to zdarzenie zachwiało autorytet prezesa the incident undermined the chairman’s authority- nic nie zachwiało go w przekonaniu o słuszności podjętej decyzji nothing would shake his belief in the justness of his decisionⅡ zachwiać się 1. (stracić na moment równowagę) [osoba] to stagger ⇒ chwiać się 2. (przechylić się) [drabina, krzesło] to wobble ⇒ chwiać się 3. przen. (ulec osłabieniu) [pozycja, potęga] to be weakened ⇒ chwiać się 4. (zacząć mieć wątpliwości) [osoba] to waver- zachwiać się w decyzji/przekonaniu to waver in one’s decision/conviction ⇒ chwiać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zachwi|ać
См. также в других словарях:
sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… … Słownik frazeologiczny
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
czysty — czyści, czystszy a. czyściejszy 1. «nie zabrudzony, wolny od zanieczyszczeń» Czysta bielizna. Czysty, świeży śnieg. Obrus czyściejszy od serwetek. ∆ Czysty papier «papier nie zapisany, nie zadrukowany» ◊ Być czystym «nie mieć na sumieniu nic… … Słownik języka polskiego
musieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, muszę, musiećsi, musiećsiał, musiećeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić coś, nie mając możliwości uniknięcia tego; nie mieć wyboru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Każdy musi umrzeć.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
podstawa — ż IV, CMs. podstawawie; lm D. podstawaaw 1. «rzecz, na której coś stoi, opiera się, wspiera się; w architekturze i sztuce: dolna część budowli, kolumny, pomnika, rzeźby itp. (np. fundament, cokół, postument)» Podstawa kamienna, marmurowa,… … Słownik języka polskiego
negować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, negowaćguję, negowaćguje, negowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeczyć, zaprzeczać, nie uznawać, odmawiać czemuś prawdziwości, słuszności; podważać, podawać w wątpliwość :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
racja — ż I, DCMs. racjacji; lm D. racjacji (racjacyj) 1. «słuszność poglądu, zdania, stanowiska, postępowania» Mieć rację. Przyznać komuś rację. ◊ pot. Święta racja «bezwzględna, całkowita słuszność» ◊ Racja! To racja! Co racja, to racja «słusznie,… … Słownik języka polskiego